Powstała w 1882 r. wg planu Edwarda Creutzburga, a przebudowana została w 1900 r., uzyskując oryginalny charakter. Ściany prawie w całości wypełnione są ażurowymi oknami zapewniającymi odpowiedni dopływ światła do wnętrza. Zwraca uwagę secesyjny portal wejściowy od ul. Wólczańskiej. Projektant Fryderyk Miks połączył również w fasadzie różne materiały zdobiące: tynk, szary kamień i czerwoną cegłę.
Secesja wywarła istotny wpływ także na projekt hali turbin, wzniesionej przez Alfreda Frischa na potrzeby fabryki Karola Scheiblera przy ul. Milionowej. Obiekt ma starannie zakomponowane ściany czołowe, których monumentalny charakter podkreślany jest ceglanymi łukami kontrastującymi z szarością tynków. Wewnątrz wiele jest detali z kutego żeliwa, a ściany wyłożone są wielobarwną glazurą. Schody wykonano z marmuru, a kafelki na ściany sprowadzono specjalnie z Niemiec. Siłownia scheiblerowska jest przykładem gospodarczej i finansowej potęgi łódzkich przemysłowców. Na szczęście oba obiekty doczekały się rewitalizacji, zyskały nowe funkcje i nadal zachwycają.