Natężenie problemu ubóstwa

Podobnie jak w przypadku map obrazujących rozkład 4 aspektów zjawiska bezrobocia na obszarze rewitalizacji, również w przypadku pobierania zasiłku stałego widocznych jest 5 zasadniczych stref.  Na ich terenie – podobnie jak miało to miejsce w przypadku odsetka osób pozostających bez pracy – dawało się w 2019 r. zauważyć podwyższoną liczbę osób w rodzinach, którym wypłacany jest zasiłek stały na 1 tys. mieszkańców (pomiędzy 14,01 a 29 osoby). Wartość tę na mapie obszaru rewitalizacji ilustrują rozległe ciemnoszare plamy, stanowiące swego rodzaju jednolite tło, na którym punktowo odróżniają się heksagony innych kolorów, symbolizujące inne wartości wskaźnika. Odwołując się do wcześniejszych opisów, przyjęto takie same umowne nazwy dla rysujących się enklaw („Stare Bałuty”, „Stare Polesie i Centrum”, „Stary Widzew”, „Górna-Północ”, „Południe”). Na ich obszarach występują heksagony w kolorze granatowym, symbolizującym rejony o najwyższej wartości wskaźnika - na 1 tysiąc mieszkańców przeszło 29 osób pobiera zasiłek stały.

Najgorzej w tym zakresie sytuacja przedstawiała się w samym centrum Starych Bałut, gdzie widoczne jest duże skupisko pól o ww. wartości wskaźnika, a także na Starym Widzewie, gdzie widać zespoły kilku enklaw, oznaczonych na mapie na granatowo, otaczających swego rodzaju wianuszkiem obszar wolny od siatki heksagonalnej, w którym ulokowane są park Źródliska oraz siedziba Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Na Górnej-Północ większa enklawa widoczna jest w kwadracie ulic Sosnowa, Milionowa, Kilińskiego, Przybyszewskiego, a w najmniejszym rejonie problemowym, charakterystycznym „ogonku” wyciągającym się w stronę Chojen, szczególnie jego południowy kraniec wydaje się najbardziej wymagającym wsparcia. Sytuacja ta – poza przyczynami ulokowanymi w samym rejonie – spowodowana jest także najprawdopodobniej faktem wpływania na jego stan przez sąsiednie tereny, znajdujące się tuż za granicą obszaru rewitalizacji.

Większych stref na których wskaźnik przekracza 29 osób na 1 tysiąc mieszkańców brakuje na „Starym Polesiu i Centrum”, gdzie heksagony takie są rozrzucone pojedynczo po ich obszarze. Jednak z uwagi na pokaźnych rozmiarów koncentrację pól w kolorze ciemnoszarym sytuacja z pewnością nadal wymagać będzie dalszych interwencji w sferze społecznej, edukacyjnej i pomocowej.

Na mapie dotyczącej pobierania pomocy na dożywianie dzieci zaobserwować możemy niemal te same zależności, które zauważyć dało się w zakresie natężenia udzielania zasiłku stałego. W zasadzie również w tych samych miejscach widoczne są enklawy, gdzie skupiają się heksagony o najwyższym współczynniku, wynoszącym więcej niż 83 osoby na 1 tys. ludności. Różnice występują jedynie na obszarze enklawy „Górna-Północ”, gdzie pojawia się jeszcze jeden rejon skupienia heksagonów o maksymalnej wartości wskaźnika. Uwidacznia się on pomiędzy Piotrkowską, Przybyszewskiego, Łomżyńską a Sieradzką i Zakrzewską. Na „Starym Polesiu i Centrum” natomiast pojawia się skupisko o dość dużej powierzchni w kwadracie ulic Piotrkowskiej, Północnej, Kilińskiego, Jaracza.

Na Starym Widzewie odosobnione enklawy na opisywanym planie wydają się łączyć w większe skupisko o nieregularnym kształcie.

Pokrywanie się skupisk o najwyższej wartości wskaźnika dotyczącego udzielania zasiłku stałego, jak i pomocy na dożywianie dzieci, wskazują na rejony obszaru rewitalizacji, na których mieszkańcy muszą otrzymać wyjątkowo kompleksową ofertę pomocy. Powinna ona być również wyposażona w komponent związany z aktywizacją zawodową dla mieszkańców w wieku produkcyjnym oraz rozwiązania mające na celu zapewnienie efektywnej opieki najmłodszym, co potwierdza nałożenie się rejonów problemowych dotyczących udziału osób dorosłych bezrobotnych z rejonami najbardziej rozpowszechnionego wspierania mieszkańców zasiłkami i innymi formami pomocy.