We wtorek, 29 września, o godz. 20 uruchomiona została nowa iluminacja pałacu Izraela Poznańskiego. Składa się ona z dwóch niezależnych układów. Pierwszy będzie oświetlać ściany budynku i wydobywać architektoniczne detale elewacji. Składa się on z blisko 30 punktów świetlnych rozmieszczonych na słupach i latarniach ulicznych. Druga część system iluminacji, którego zadaniem jest efektowna prezentacja detali dachów mansardowych i odnowionych rzeźb, posiada 50 lamp.
Wykonawca zastosował system tzw. iluminacji zalewowej, w związku z brakiem zgody Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na umieszczenie opraw świetlnych oraz okablowania bezpośrednio na elewacji pałacu, tak jak to miało miejsce w przypadku iluminacji zamontowanej po remoncie pod koniec ubiegłego wieku.
Zakończony właśnie remont objął swoim zakresem naprawę elewacji całego budynku, remont balkonów, konserwację gzymsów, sztukaterii, balustrad, detali architektonicznych, figur wieńczących fasadę, izolację fundamentów oraz wymianę pokrycia dachu i rynien, a także wymianę stolarki okiennej. Przywrócone zostało wejście do budynku od strony ulicy Zachodniej, a muzeum zostało dostosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnościami.
Łączny koszt inwestycji w Muzeum Miasta Łodzi wyniósł ok. 40 mln złotych, z czego na nową iluminację przeznaczono 1 mln zł.
Pałac Izraela Poznańskiego jest jednym z najbardziej reprezentacyjnych i najcenniejszych zabytków Łodzi. Jego budowy podjął się Izrael Kalmanowicz Poznański, który w 1877 roku kupił dom stojący na rogu ul. Ogrodowej i Stodolnianej. To właśnie ten dom stał się zaczątkiem wielkiego pałacu.
Pierwszy projekt pałacu z 1888 roku jest dziełem Hilarego Majewskiego. Po dziesięciu latach obiekt został zmodyfikowany i rozbudowany przez Juliusza Junga architekta ze Stuttgartu i inżyniera Dawida Rosenthala. Obecną formę architektoniczną fasad i stylowo eklektycznych wnętrz pałac otrzymał dopiero po przebudowie w latach 1901-1903. Autorem projektu był architekt Adolf Zeligson.
